Мырза ордунда баса албай туруп калды. Бир чети коркуп да кеткен эле. Кыздын артынан:

- Өзүң сурандың го - ... деп кыйкырайын деп үнү чыкпады. Ордунда кыймылдабай туруп ойлоду. "Ата-энесине айтканы кетти го. Кантсем. Качып жөнөсөмбү?" - деп. "Балким айтпастыр" деп да ойлой кетти. Кантсе да өзү суранбады беле.

Ошондо да мал жайлаганга күймөлүмүш болуп үй тарапка кулак түрө бир топко сыртта жүрдү.

Байкаса, баары тынч сыяктанат. "Ой Мырза, бас үйгө, тамакка кел" деп кыйкырышканда араң барды. Көз кыйыгы Аселде. Ал дегеле эч нерсе болбогонсуп кыңылдап ырдай, идиш-аяк менен алек. Мырза тарапты карап да койгон жок. "Айткан эмес экен" деп кубанып кетти. Жүрөгү "тыз" дей түштү, Аселди жакшы көрүп, элжирей карап койду. Буга чейин өзүнө белгисиз сезим ачыла түштү. Экөөнүн кылыгын энесине айтпай жашырып койгонуна жетине албай элжиреди. Ошол ошол болуп, эки-үч күнгө Асел экөө бири-биринен оолакташып, ал түгүл бирин-бири тике карабай көздөрүнүн үстүлөрү менен кыйгач карап жүрүштү.

Бир күнү Мырза чөпканада чачылган чөптү жыйнап жаткан.

- Мырза... - дегенинен караса Асел туруптур. Экөө тиктеше түшүштү. Мырзанын колунан айрысы түшүп кетти. Үн деген жок. Кыз басып жакын келди да:

- Дагы өбүшөлүбү? - деди.

Мырза үн дешке жарабады. "Жок" дейин десе эмнегедир ичинен каалап турат. "Давай" дейин десе сүйлөөгө дарманы жетпейт. Унчукпай кызды "Аясаң боло" дегенсип жалооруй тиктеди.

Кыз аябады. Дагы жакын ыктап буттарын көтөрө бул жолу бетин эмес эриндерин тосту.

Мырза кыз "дагы зыр коюп качат го" деп ойлой, эриндеринен акырын өөп койду. Кыз бул жолу качпады. Тескерисинче колдорун Мырзанын мойнуна арта эриндерин дагы тосту. Мырза да эрдемсий түштүбү же кандагы инстинкт ойноп кеттиби ким билсин кызды кучактай калып, оозунан кадимки кинодон көргөндөй өбүүгө аракеттенди. Ал түгүл өзүнүн эмне кылып атканын да унутуп койду.

- Атаң-ды-ын оозун урайын жубарымбек! Мунун кылыгын кара... - деген ачуу үн шак эсине келтирди. Караса, арыта Аселдин атасы камчысын булгалап келатыптыр.

Кызды таштап бул жолу Мырза биринчи качты. Кичинеде эсине келген кыз экинчи жакка качты. Иш бул жолу оңолгус болуп калганын туйган Мырза арыта байлануу турган чабдар атка ыргып минди да жетимкана жайгашкан шаарча тарапка чуу койду. Жөө качса ат менен бат эле кууп жетип алышмак. Ошондуктан атты мине качты. Жайлата малда жүрүп атка бышыгып калган неме туура жетимканага жеткенче ат оозун жыйбады. Жетимкананын короосунун оозуна келгенде гана токтоп, аттан секирип түштү да чабдардын жүгөнүн башына түрүп туруп кайра келген жагына айдады.

Ошол бойдон малчы Мырзанын артынан издеп келбеди. Кейпи, ат үйүн таап барса керек. Аселдин эмне болгонун да билбеди. Директор "эмне качып келдиң?" - дегенде "Окууга жибербей койду. Ошондуктан качып баса бердим" деп койду. Директор болсо:

- Ал түркөй ошентет. Мынча келбесең артыңдан издеп барайын деп жаткам, - деп жооткотумуш болуп койду. "Акыры келип чоң чыр чыгарат го. Бир таяк жешим турулуу болуп калды" деп бир жумача алактап корккон Мырза бара-бара өзү үчүн корккон санаасы тынчып "Аселди өлтүрдү го. Мен үчүн жонун тилишти го" деп ойлогон сайын жанын коөрго жер таппай "Кап, качпай эле койбой. "Мен күнөөлүүмүн. Өптүрчү,- дегем", десем, балким Аселди урбай мени урушат эле. Өлтүрүшмөк беле, көп болсо камчы менен беш-алты чапмак" дечү болду. Далай жолу жөө-жалаңдап болсо да барып Аселдин кабарын алсамбы деп жыйналып, бирок батынбады. Убакыт кандай өткөнү билинбей, кыш келип жетимкана жабылып шаарга кетишти. Канча жылдар өттү. Асел эстен чыкпайт. Кийин чоңоюп акыл токтоткондо "Мээм жок экен. Окуган мектебине барганды билбепмин да. Үйүнө кантип барам деп жүрө бербей" деп өз башын өзү койгулап калат.

Али бүгүнкү күнгө чейин көздөрүн жуумп, бөйтөйгөн эриндерин тосуп, согончогун көтөрүп ыктап турган Аселдин элеси көз алдына таптак тартыла түшөт. Ал түгүл анда-санда түшүнө да кирип "Мырза өбүшпөйлүбү?" дегенде ордунан секире чоочуп ойгонуп кетет.

Ушул шаарга келип бекерчиликтен эриге баштаганда ого бетер түшүнө "Асели" көп кирчү болду. Азыр кандай кыз болду экен.

"Келишкен сулуу кыз болуп чоңойсо керек. Ошондо эле сулуу эле. Жок дегенде бир көрсөм,- деп коөт да. Мени эчак унутса керек. Балким, башка жигит таап алгандыр" - дегенди ойлогондо жүлүнү зыркырап өзүнөн өзү кызганыч пайда болуп кыжырлана түшөт. Ошондуктан, "башка жигит таап алды го" деген ойду ойлогусу да келбейт.

Ушул кезге чейин бул сырын эч кимге да айтпайт. Жүрөгүнө катып келатат. Бирөөгө айтса эле жоголуп кетчүдөй коркот. Айткан адам алып койчудай кызганат. Ошондуктан, жан адамга четин да чыгарбай тымпыйат. Эки гана байлыгы бар. Бири ушул сыры, экинчиси "Мырза" деген аты. Мырза деген атты канчалар өзгөртөбүз деп көрүштү, болбоду. Өлсө өлүшү мүмкүн, бирок, атын өзгөртпөйт. Фамилиясын кандай каалашса өзгөртө беришсин, баарына макул. Атына келгенде таш болуп катып калат. Бирөө менен таанышса да атын гана айтат. Эч убакта фамилиясын айтпайт. Сураса "анын эмне кереги бар?" деп коөт.

Мына ушул шаарда бекерчиликте жатканда башына ой келди "Буга чейин эмнеге жашап жүрдүм? Мындан ары эмнеге жашайм?" деген. Мурда ойлобоптур. Жаман ой экен. Тим эле курттай жечү болду. Тытынса да мээсинен чыгып кетчүдөй эмес. Кайта-кайта тыз-тыз сайып, канды сорот да турат.

Ооган жеринде согушчандардын арасында жүргөндө бир араб экөө жакын болуп кетишти. Жашы кырктарга барып калган согушчан болчу. Экөө англисче аңгемелешчү. Бир жолку кандуу жүрүштө оор жарадар болуп калды. Эки күн Мырза жонуна көтөрүп жүрдү. Жарадарларды алып кетүүчү вертолет келбеди. Башкалардын: "атып салсаңчы, баары бир адам болбойт" деген ишаратына макул болбой, Мырза мешоктой жонуна артып ташыды. Салмагы 70 кг.дан ашык болчу. Козу көтөргөн карышкырдай тигини ийнине артып алып беркилерден калбай жүгүрүп жүргөн Мырзанын күчүнө ошондо бүт согушчандар ооздору ачылып таңданышкан.

Жараты ырбап, күчөп жаны катуу кыйналганда, Мырзага бир сөздү кайта-кайта айта берди: "Мырза мени ук. Өзүңдү тап. Бул жашоодо бекер жашабай өзүңдү тап. Мен өзүмдү өлөөрүмдө таптым. Бирок, эми баары кеч болуп калды. Сен да мендей өзүңдү кеч таппай эрте тап, мусаапырым" деп какшап жатып, жүрөк титиреткен бир окуяны айтып берди.

Чынында бирөөнүн өмүр баянын, турмуштан кыйналганын, жолсуз экенин уккусу келчү эмес. Эмнегедир ошондо арабдын аңгемесине жанына жакын отуруп алып үнсүз кулак төшөдү. Ооганстанда согушчандардын көпчүлүгү апийимди көңүлдү жайгарчу дары катары пайдалана беришчү. Ал эми жарадар болуп калса жараттын жан чыдагыс оорусун басуучу бирден-бир дары апийим гана боло турган. "Ченелүү өлчөмдө ичсе наркоман болуп апийимге ооп кетпейт" деп өздөрүн-өздөрү алдап коюшканы менен көпчүлүгү апийимден айрыла алгыс абалга жетип калгандар эле. Мырза апийимди такыр оозуна алчу эмес. Табити тартпады. Ал түгүл жарадар болгондо да апийим тиштебеди. Жөн гана тиштенип чыдап койгон. Араб болсо улам жаны кыйналган сайын апийим кошулуп кайнатылып муздатылган чайдан жутат да апийимдин күчү денесине тарап жай алгыча үнсүз жатып калып сүйлөөгө жараганда кайра аңгемесин баштайт. Жөн сүйлөбөй кайта-кайта Мырзага: "жакшылап угуп, көңүлүңө түйүп ал", - деп коөт.

Арабдын жараты өтө оор болчу. Саналуу гана сааттык жашоосу калган. Балким, бул жалган дүйнө менен түбөлүк коштошуп, чын дүйнөгө бараткан адамдын сурануусун кыйбай уктубу, ким билсин, кыскасы, аңгемесин толук укту.

- Мен кичинемден эле жанымды коөрго жер таппаган неме болдум - деп баштады аңгемесин. - Курган ата-энем мен үчүн эмнелерди гана кылышпады. Европанын, Американын эң мыкты деген окуу жайларында билим алса деп эңсешчү. Анүчүн каражаттарын деле аяшкан жок. Окубаган окуум, кызыгып кетемби деп байкап көрбөгөн кесибим да калбады. Азыр ойлосом, бир жерге ашса эки жыл туруптурмун. Анан эле өзүмдү коөрго жер таппай элире баштайм. Дүйнөдө кыдырбаган жерим да калбады. Эч жер токтотуп кармап калган жок. Атамдын жыйган дүйнөсүн самандай сапырып чачтым. Башка мураскору жок болгондуктан, "өз дүйнөсү, эмне кылса өзү билсин" дештиби же "эртедир-кечтир акылына кирет" дедиби унчугушпады. Анан калса аталаш эжемдин да мураскору жок бүт байлыгын мага калтырып кетиптир. Тартыштык, акчасы жок калуу дегенди билбедим.

Ошентип, урунду-беринди болуп жүргөн күндөрүмдүн биринде деңизде саякаттап жүрүп кичинекей чакан аралчага барып калдым. Өзү чакан болгону менен ушундай кооз арал экен дейсиң, түрлүү жемиш токойу, бардыгынан да кызыгы куштардын көбүн айтпа. Куштар ушунча бейкут жашаган жер экен. Ачык жерге эле уя салып балапан чыгара бериптир. Мени таңдандырганы бир да жырткыч куштун же куштардын жумурткасын жеген жыландын жоктугу болду.

Эмнегедир кыжырым келип кетти. "Кара буларды, бейиште бейкапар жашап жатышкан тура. Тигил жакта ушундай эле куштар уяларын жылан жеткис, адам жеткис жерлерге салып, дайыма коркунучта жашап, эптеп тукумун көбөйтүп жатса булардын сайран курганын", дедим да, кайра жээкке келип жыланчыларга: "мага жүз түгөй эркек-ургачы, жалаң жумуртка, балапан менен тамактанган уулуу жыландардан кармап бергиле" дедим. Эрикпей, жыландарды аралга алпарып коө бердим. Бир жумадан ашык ачка кармаган элем. Тим эле четинен мойсоп киришти. Ох, ата-а... жумурткасын жумурткадай, балапанын балапандай талкалап киришкенди көрүп туруп өзүмдүн да үрөйүм учту. Тынч жаткан арал чуу түштү да калды. Эмне болсоң ошо бол деп кете бердим. Ак темгили бар, узун чаар жылан гана башкаларга кошулуп курсак тойгузуунун камына кирбей, тири укмуштай заардуу ышкыра тике тура калып бизге кол салайын деп батынбай, улам артыбыздан удургуп сойлой ээрчип сууга чейин кирип келип узатып кала берди.

Аралды арадан туура алты жыл өткөндө эстеп, атайы бардым. Тообо сага калп, мага чын баягы бейиштей болгон аралдын кейпи суук. Дымыраган өлүү тынчтык, жээкке түшүп баса албадык. Оролушкан жылан быкпырдай. Тим эле жабылып талап жечүдөй. Бизди алыстан көргөндө эле окторулуп тике туруп ышкырышат. Кейпи, бүт канаттуу аттууну жеп тукумун курут кылып эми ачкадан бирин-бири жеп жатышса керек.

Аралды айлана сүзүп, дүрбү менен карап бир да учкан куш көрө албадык. Өз ишиме өзүм курсант боло албай, же кайгырганды билбей, бир капталым эңшериле түшүнүксүз сезим менен кайттым. Арадан жылдар өттү. Кейпи, дагы 4-5 жылча өтсө керек. Арал эсимден чыкпай койду. Түшүмө да кирет. Акыры кайра бардым. Барсам, аралда кайдан экенин ким билсин, балким, мага окшогон бирөөлөр жеткиргендир. Балким, өздөрү таап баргандыр. Жыланчы бүркүттөр каршы-терши сызып учуп жүрөт. Жээкке түшсөк баягы оролушкан уюктан дайын жок. Түбүнө жетип коюшуптур.

Аңгыча атайын күтүп жаткансып жээктеги аска таштын арасынан чыга калып баягы ак темгили бар чоң жылан мени шуулдап түз качырып сала берсе боло. Жанымда коштоп жүргөн төрт жардамчым бар болчу, аларды эмес, түптүз мени качырды. Шашканымдан кайда качарымды билбей калдым. Туура мага жетип, атылып келип мойнума оролоордо бир жаш бүркүт шып илип кетти. Бүркүттөр үстүбүздө айланып жүрүшкөн. Жаш бүркүт кантсе да курчтук кылып адамдан коркпой, жемди көргөндө качырып сала берди окшойт. Мен эсимди жыйа албай, турган ордумда катып калдым. Ал түгүл бүркүт жыланды кайда алып кетти кароого дарманым жетпеди. Анан бир айча ооруп жүрүп айыктым.

Бир арманым калды. Ошол аралга кайрылып барып дагы көрөм деп жүрүп көрбөй өлүп баратам. Кейпи, кайрадан мурунку калыбына келип, түркүн куштар уя салып бейиштей бейпилдик жашоосу кайрылган болсо керек. Сенден сурайын, ошол аралды мен үчүн барып көрүп койчу. Мен дарегин жазып берген кишилерге барсаң сени өздөрү катерлери менен алпарат.

Мырза үн дебеди. Кайдан, кантип көрөт. Сыртынан айта албады. Мына, мына үзүлүп бараткан адамдын көңүлүн ооруткусу келбеди.

Араб кыйлага үнсүз жатып калды да, бир кезде калтыраган колдорун сунуп чай сурады. Эки кружка чайды удаа төгүп-чачып тартып жиберди. Кичине жаткандан кийин кадимкидей өзүнө келе түштү.

Ички чөнтөгүнөн басмаканадан чыккан түстүү кагазды алып чыгып ручкасы менен арабча бир нерселерди шашпай дыкат жазып толтурду. Анан Мырзанын атын, фамилиясын, жерин сурады. Так атыңды айт деди. Дагы бир кагазга дагы бир нерселерди жазды да экөөнү тең Мырзага сунду.

- Мырза, мына бул эки кагаз менин бүт дүйнө мүлкүмө сенин ээ экениңдин далили. Бул кагаздар өтө баалуу кагаздар. Бирден- бирден гана нускада чыгарылган. Англиянын акча баскан басмаканасында басылып, жашыруун коргоочу белгилери бар. Басмаканада каттоодон өткөн. Ошол эле Лондондогу нотариалдык контордо катталган. Кыскасы, бүт мыйзамдуу. Мен өз колум менен толтуруп, тиешелүү жашыруун белгилерди койгонумдан кийин кимдин аты-жөнүн жазсам ошол киши мураскорум болуп калары толук мыйзамдуу. Сен шектенбей эле кой. Мендей жалданып согушкер болуп жүргөн кан ичерде канча дүйнө бар деп турасың го. Мен башында айттым го. Акча үчүн ушинтип дүйнө кезип жүргөн жокмун. Өзүмдүн жанымды коөрго жер таппай тентип жүрдүм. Минтип ичер суум Ооганстандын какыраган чөл тоолорунун арасында бүтүп баратат. Бул да тагдырдын буйругудур.

Мырза, сенден дагы бир нерсени сурайын, менин сөөгүмдү терең казып мыкты көмө көр. Чөөлөр казып жебесин. Белги коюп, кийин мүмкүнчүлүгүң болсо алпарып деңиз жээгине койчу. Деңиздин толкуган добушун сагындым. Деңиз жээгинде төрөлгөм да. Ме, бул кагаздарды мыктап кат, - деп Мырзага эки кагазды тең сунду. Мырза үнсүз алып бүктөп ички чөнтөгүнө салып койду.

Байлык деген нерсе Мырзага такыр түшүнүксүз болчу. Ошондуктан эч кандай маани деле бербеди.

Тигил Мырзаны тиктеп турду да оор күрсүнө

- Эх... тоонун жапан жолборсу, чөнтөгүңө эмне салганыңды да ойлогон жоксуң. Сенин өмүрүң узун болот. Көп жакшылыктарды көрөсүң. Сенин катарың согушкерлердин арасында эмес. Айтты-койду дебе, өз жолуңду табасың. Мен да өзүмдү өлөөрүмдө таптым. Мен өзүмдү сырттан дүйнө кезип издеп жүрсөм ал ичимде экен. Жүрөгүмдүн астында жатыптыр. Деңиздин толкунун угуп, балыкчыларым менен балык уулап, деңиз ырын ырдап жүргөн күндөрдөн ашкан ырахат жок тура, унчукпай, тунжурап калды.

Мырза көңүлүн жубатаар да сөз айта албады. Калп сүйлөгөндү билчү эмес. Чын эле өлүп баратканын көрүп турган.

- Дагы чайыңдан берчи, - деди. Мырза туруп чай куюп сунса колун көтөрүүгө жарабай мойну "шылк" дей түштү да, "кор- р" деген үн чыкты. Бул жандын денеден толук чыгып кеткенинин белгиси. Согушчандар муну жакшы билишет. Кружкадагы чайды серпип тескери жакка төгүп жиберди да отуруп куран окуду. Анан ордунан туруп тигинин да, өзүнүн да бел күрөктөрүн алып арырак басып барып, оңтойлуу жер тандап казып кирди. Катуу жүрүштөн чарчаган согушчандардын бири да кыймылдап жардамга келбеди. Бүт тырп этпей уктап жатышты. Кароолдо турганы гана басып келди да "жаны жаннат болдубу?" деп сурап коюп күбүрөй дуба түшүрдү да, кайра басып кетти.

Мырза терге чөмүлө, жайды чын эле терең казды. Капталынан оюп жаткырчу жайын да дайындады. Анан кароолчу экөө көтөрүп келип жаткызып, мыктап көмдү. Үстүнө таш ташып келип бастырды. Мырзанын аракетине таңданган кароолдогу моджахед "Эмне тууганың беле?" деп сурап койду. Мырза адатынча унчукпады. Согушчандар мындай жүрүштө кайтыш болгондорду ташка корумдап кете беришчү. Ооган жеринин топурагы цементтей катуу болуп, анысы аз келгенсип таштак келип терең казууга мүмкүн эмес эле. Мырза кара күчкө салып эки күрөктүн мизи тең мулуюп жешилгиче, арабдын билектей кош миз канжары сынгыча койгулап атып казды.

Согушчандар турганда чогулуп куран түшүрүштү да "жаның шейит болду "деп коюшуп кете беришти. Болгон документтерин командирине өткөзүп берди. Ошол бойдон араб унут да болуп калган. Азыр минтип бекерчиликте жатканда эсине түшүп жатпайбы. Араб берген эки документти карап көрүп өз аты-жөнүн окугандан башкасына түшүнбөдү. Белгисиз сандар, тамгалар жазылыптыр. Эки кагаздын тең этегинде Лондондогу банктын дареги арабча, анан англисче жазылган экен. Так түшүнгөнү ошол болду. Нечен жолу "тытып ыргытып жиберейин" деп кайра "мейли, жүрө берсинчи" деп койчу. Өзүнүн Лондонго барганын элестете алчу эмес. Анын үстүнө бул кагаз канча байлыкка ээ белгисиз болчу. Өмүрүндө ири сандагы акчаны колуна кармап соода кылып көрбөгөндүктөн байлыктын чен- өлчөмүн да ажырата алчу эмес. Арабдын берген эки кагазына караганда "Өзүңдү тап. Бул жашоодо бекер жашабай өзүңдү тап" дегени кулакка жаңырчу болду. Мына ушул кудуреттүү эки ооз сөздүн жандырмагын чечкиси келип баш катыра баштады.

Ххх

Шыпылдай баскан инструктор аял кирип келгенде көнгөн адатынча ордунан шак секирип туруп түптүз болуп калды.

- Даярдан, тапшырмага жөнөйсүңөр, - деди да баштан аяк сынай карап коюп чыгып кетти. Даярдана турган эч нерсеси жок бир сыйра кийинет да, ал деген куралды жанына алып кете бермей.

Ошондуктан ийнин күйшөп койду да жеңил спорттук киймин чечип мурдатан берилген кийимдерди кийине баштады.

Тапшырма кыска берилди. "Кандай да болбосун тирүү кармап келесиңер", - деп чакан бойлуу "Рыжый Болоттун" сүрөтүн көрсөтүштү.

Казакстан менен Кыргызстанга аты чыккан кылмышкер болгон. Ошондуктан жөн салды ээрчип келе калбайт. Күч колдонуп калышыңар толук мүмкүн. Кыскасы, эмне кылсаңар да тирүү кармап кожоюндун астына алып келгиле дешти.

Ххх

Тапшырманы аткарууга эки машина менен сегизи жөнөдү. Башчы кылып италиялык шыпылдаган бирөөнү тааныштырышты. Мырза баш болгон төртөөнө "УЗИ" автоматтарын жана бирден "Макаров" берди. Калгандары болсо башкача пистолеттер менен куралданды. Окту каалашынча алышты.

Италиялык "Рыжыйды" шаардагы "мыкты" деген ресторанга "конокко баралы" деп чакырып чыкмай болду. Бир машина жолдо күтүп турат. "Рыжыйдын" үйүнө бир машина менен барышат. Ал сөзсүз өз машинасы менен чыгат деп пландашты. Мерчемдүү жерден берки машина жолду тосот да планды ишке ашырышат. "Рыжый" эч нерседен шекшинбейт. Демек, иш жайында болот деп ойлоп коюшту. Италиялык болсо бир атактуу адамдын атынан таанышмак болду.

"Рыжыйдын" улуту ким экенин эч кимисине айтышпады. Анын кереги деле жок болчу. Сүрөтүнө карап "азиат экен" деп коюшту.

Ххх

Телохранителдери чыгып кеткенден кийин бөлмө ичи дымырап өлүү тынчтык басты. Ойго бата үнсүз көпкө отурган "Рыжый" акыры ордунан туруп аркы-терки баса баштады.

Кейпи, качар жери калбай калса керек. Шалдыраган "Протезди" эстеди. Ажалына жолуккан экен. Кайдан да "Азият" дегенинин куйругун басты десең. Өткөнгө көп өкүнө берчү эмес. Ошондо да ушул жолу эрдин тиштей сыздап алды. Жок дегенде Азияттын сөзүн аягына чейин укпаганын кара. Ичине каткан эмне балекет сыры бар экенин билип койгондо, балким, азыр соодалашмак. "Менин жанымды тынч койгула. Каалаганыңар ушул болсо мына" демек. Азыр жоопсуз абалда. "Эч нерсе билбейм" десе ишенишпейт. "Билем" дейин десе айтары жок, ири суммадагы байлыкка байланышы бар экендигин түшүнүп турду.

Азаптуу кыйноого түшкүчө өзүн-өзү өлтүргөнү туура. Шкафтын ичинен куту алып чыкты да андан эки кичинекей тоголок дарыларды алып алаканына тегеретип карап турду. Булар өтө күчтүү уу дарылар. Эрдиңе тиери менен беш секундга жетпей тигил дүйнөгө сапар тартасың. Ак жип менен ийне таап келди да көйнөгүн чечип жакасынын учунун кичине жерин сөгүп дарылардын бирин салып кайра тигишти билгизбей тикти. Экинчисин, жүз аарчысынын бир учун бүктөп анчалык байкалбагандай кылып тигип койду.

Тартмадан кадимки "Макаров" пистолетин алды да магазининдеги окторун текшерип, кайра октоп кабына салып, сол колтугуна асынды. "Жатып өлгүчө атып өл" дейт. Жөн эле өлө бербей булар менен "ойноп" көрөйүн деп күңкүлдөй сүйлөп койду. Өз табышкерлигине өзү ыраазы болгонсуп көңүлү да ачыла түштү.

Кыңылдай ырдап "конокту" тосууга аябай даярданып кирди. "Жок дегенде эмне болгон сырды билгиси келип, аныгын билип анан өлөйүн" деп чечти.

Ххх

"Конокко" келаткан италиялыкты үй кызматчысы тосуп алды да, кожоюндун бөлмөсүн көрсөтүп койду. Өзү коштоп кирген жок. Эшиктер бүт ачык экен. Эч кандай кайтаруу да жок. Мындайды күткөн эмес. "Мыйзамдагы ууру" деп ашыкча көкөлөтүп жиберишкен го. Өзүм эки жигит менен деле келип кармап кетсем болмок окшойт деп да ойлоп койду.

Конок үйгө кирери менен күтүүсүз окуя болуп кетти. Ушунча бат болгондуктан, эмне болгонуна түшүнбөй да калды. Эки буту көктү карап абада калкылдап асылып калды. Буттарынан коштой тарткан тузак жип кантип тартып кеткенин да билбеди. Токойдогу айбанаттарга коюлуучу мындай тузак үй ичинде коюлат деп ким ойлойт дейсиң.

Койнундагы пистолети жерге түшүп калды. Бир нече секундда эсине келип, али эч нерсени көрбөсө да орус тилинде "Конокторду дайыма ушинтип тососуңарбы? Тамашаңарга ырахмат" деди. Кимдир бирөөнү көргөнгө аракеттенип. Эч ким жооп берген жок. "Э-эй мен ушинтип тура беремби? Толик" деди.

Эми караңгы бурчтан үн чыкты. Өзү көрүнгөн жок.

- Сайрай бер. Сен кимсиң? Менден эмне керек?

- Мен сени конокко чакырып келгем. Таанышайын дегем. Арам ой жок.

Глушитель тагылган пистолеттин "чып" деген үнү чыкты да сол кулагы "тыз" дей түштү. Колу менен сыйпаса кан жая бериптир.

- Э-эй сен эмне жиндисиңби?

- Бул калп сүйлөгөнүң үчүн эскертүү. Чындыкты гана сүйлө. Азыр калп айтсаң, бир жумурткаңдан айрыласың. Балким, экөөнөн тең. Кана менден эмне керек?

Бул жолу италиялыктын калжаңы токтоп калды. Шаабайы сууй түштү.

- Эмне үнүң чыкпай калды? Жумурткаларың кымбат болсо керек?

- Жумурткаларын окко тосуп жүргөндөрдү көрдүң беле? - Үнүн пасыраак чыгарды.

- Балким жерге түшүрөөрсүң? Сүйлөшөлү.

Дагы экинчи кулагынын учу "тыз" деп "чып" эткен пистолеттин үнү дагы чыкты.

- Э-эй сен эмне...

- Суроолорго жооп бер? Эми кароолдо жумурткаларың турат. Бир чети Толиктин мергендигине таң калды. Экинчиден, чындыкты айтпаса болбосун түшүндү.

- Биздин кожоюнга эмнеңден жакпай калганыңды билбейм. Менин милдетим сени тирүү ээрчитип барыш гана. Башка эч нерсе билбейм.

- Канчооңор келдиңер?